Χειμωνιάτικα παιχνιδοκαμώματα!

 Φίλοι μας γεια σας!
Ο  χιονάνθρωπός μας ένιωθε μόνος ...Έτσι αποφασίσαμε να του φτιάξουμε μια μεγάλη παρεούλα για να χαρεί...

 Τον συμπόνεσαν και κάτι πιγκουινάκια και ήρθαν να του κάνουν κι αυτά ,συντροφιά

 Τα πιγκουινάκια ήταν πολύ φλύαρα !Είπαν... και τι δεν είπαν !!!Για τους μεγάλους παγετώνες που υπάρχουν στους δύο πόλους της Γης,για τα πολικά ζώα ,τους Εσκιμώους που ζουν εκεί ,για τον τρόπο ζωής τους ,για τις επιπτώσεις που έχει στο κλίμα της Γης το λιώσιμο των πάγων και ποιες είναι οι αιτίες γι αυτό το φαινόμενο και φυσικά τι μπορούμε να κάνουμε για να αποφευχθεί ...Και ως δια μαγείας (των χεριών μας ,βέβαια),ένα μεγάλο παγόβουνο κατέπλευσε και άραξε στην τάξη μας ,με όλα τα πλάσματα που ζουν στους πόλους ,πάνω του!

 Χαρές οι χιονάνθρωποι και οι πιγκουίνοι!!!!!!
  Οι πάγοι όμως ,το χιόνι και ο χειμώνας δεν ειναι και τόσο διασκεδαστικοί για όλα τα ζώα ...΄Αλλα ζώα μαζεύουν τροφή και κρύβονται στις φωλιές τους και άλλα πέφτουν σε χειμερία ναρκη...Ένα από αυτά, η αγαπημένη μας αρκουδίτσα ..."Ζωντανέψαμε" μια αστεία ιστορία (που μας είχε δώσει κάποτε μια καλή συναδέλφισσα και φίλη), με αυτή και πολύ το διασκεδάσαμε ...
Μετά εικονογραφήσαμε την ιστορία και φτιάξαμε ένα βιβλίο για την τάξη μας και επειδή μας άρεσε ,του δώσαμε και ηλεκτρονική μορφή για να το διαβάζετε και σεις...Λέγεται:

Σσσσς! Η αρκουδίτσα κοιμάται! 

 Την άλλη μέρα όμως αποφασίσαμε να αλλάξουμε ρόλους και να γίνουμε κυνηγοί για να την πιάσουμε...

Θα πάω για αρκούδες!
Δε φοβάμαι
Θα πιάσω μια μεγάλη
Θα έρθετε και σεις;
-Ναι!Ναι!Ναι!
Μήπως φοβάται κανείς;
-Όχι εγώ!Όχι εγώ!
Ε, πάμε όλοι μαζί,εν -δυο,εν-δυο!

Να ένας λόφος!
Είναι πολύ ψηλός!
Δεν μπορώ να περάσω από πάνω,
δε μπορώ να περάσω από κάτω,
θα πρέπει να σκαρφαλώσω!

Να μία λίμνη!
Είναι πολύ βαθιά!
Δεν μπορώ να περάσω από πάνω,
δεν μπορώ να περάσω από κάτω,
θα πρέπει να κολυμπήσω!

Φτάσαμε στο δάσος!
Το γρασίδι είναι πυκνό!
Δεν μπορώ να περάσω από πάνω,
δε μπορώ να περάσω από κάτω,
θα πρέπει να περάσω από ανάμεσα!

 Σσσσς! Ναμια σπηλιά!
Είναι πολύ σκοτεινή!
Πάμε να μπούμε μέσα ,ήσυχα!

Αααα!Βλέ...βλε...βλεε...βλέπω 
δυο γουρλωτά μάτια,
ένα μεγάλο τριχωτό (γούνινο) σώμα,
μεγάλα ,κοφτερά δόντια!
Η ΑΡΚΟΥΔΑΑΑΑΑΑ!!!! ΤΡΕΞΤΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!
Πάτε γρήγορα πίσω στο δάσος,
περάστε τη λίμνη,
σκαρφαλώστε απ' την άλλη μεριά του λόφου,
μπείτε γρήγορα στο σπίτι και κρυφτείτε!
ΟΥΦΦΦΦ!!!!!!

Θα πάω για αρκούδες!
Θα έρθετε και σεις;
-Όχι εγώ! Όχι εγώ!

Έτσι παίζοντας και γελώντας ,τελείωσε και η εβδομάδα !
Δεν παραλείψαμε να μιλήσουμε,και για τους Τρεις Ιεράρχες, τους προστάτες Αγίους των γραμμάτων, που τους τιμούμε στις 30 Ιανουαρίου ,τον Βασίλειο τον Μέγα,τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό ή Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Η αναφορά στο μεγάλο τους έργο είναι, αν μη τι άλλο ,αναγκαία ,σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάει η παιδεία!

Έχοντας κι απόψε ,αν και αργά ,μια παιχνιδιάρικη διάθεση ,θα θέλαμε αντί για καληνύχτα να σας πούμε ένα αίνιγμα ...Ένα αίνιγμα που στείλαμε στους φίλους μας από τους Θησαυρούς του κήπου μας ,για να το λύσουν ...

"Έχει φύλλα σαν κεριών φλογίτσες
και καρπούς ,μικρές μπαλίτσες.
Ο χυμός του δίνει υγεία!
Σύμβολο για νίκη, ειρήνη, ευτυχία! 
                                                  Τι είναι;"
 Βρείτε το...........
Καλή σας μέρα!

Ο Γενάρης στον κήπο με τα συναισθήματα

"Καλώς ανταμωθήκαμε 
όλα τα αγαπημένα 
σαν τα ζουμπούλια τα μαβιά 
τα πυκνοφυτεμένα!"
όπως λέει κι ένα παραδοσιακό τραγούδι του τόπου μας...
Η καινούρια χρονιά έντυσε στα λευκά τα μέρη μας ...

Ο Γενάρης ήρθε με όρεξη για παιχνίδια περισσότερο παρά για σχολικές δραστηριότητες...

Μάθαμε όμως πολλά πράγματα γι' αυτόν και τα αδέρφια του, τους άλλους μήνες, όταν πια επιστρέψαμε στο νηπιαγωγείο μας...

και για να τον ευχαριστήσουμε για το χιόνι που μας έφερε φτιάξαμε έναν χιονάνθρωπο να στολίζει την τάξη μας,και γράψαμε  το όνομά του με όμορφα χρώματα και σχέδια ...

Συναντήσαμε ξανά τους φίλους μας από το Ε-twinning με τους Θησαυρούς του κήπου μας και συνεχίσαμε την ιστορία του σπόρου ,που ξεκίνησαν τα άλλα νηπιαγωγεία ,στα πλαίσια μιας κοινής μας δράσης. 

Το πουλί έφτασε στη φωλιά του με τον σπόρο.Είδε ,όμως ενα σκουλήκι και θέλησε να το φάει. Καθώς άνοιξε το στόμα του ,το σποράκι έπεσε στο χώμα ,σε μια λακουβίτσα και το χώμα το σκέπασε.

Μετά από λίγο έπιασε βροχή .Το σποράκι έφαγε τις βιταμινες από το χώμα ,ήπιε το νερό της βροχής και μεγάλωσε.

΄Εβγαλε ποδαράκια -ρίζες. Έβγαλε κορμάκι , χέρια φυλλαράκια και κεφαλάκι που ήταν έξω από το χώμα,  είδε τον ήλιο και είπε :"Καλημέρα!" "Καλημέρα " είπε  και ο ήλιος. "Είσαι πολύ όμορφο! Βοήθησα και γω να μεγαλώσεις !" .Και μιλούσαν μέχρι που έφυγε ο ήλιος και ήρθε η νύχτα με το φεγγάρι και τα αστέρια...

  Εμείς με τη σειρά μας επιλέξαμε το  10ο Νηπιαγωγείο Ορεστιάδας να τη συνεχίσει...

 Μετά το χιόνι ,όμως έπιασε βροχή! Και τι βροχή! Συναισθηματοβροχή! 

Που μας γέμισε συναισθήματα .Που μαζέψαμε και τα βάλαμε σε μια γωνιά στην τάξη μας ,για να τα γνωρίσουμε καλύτερα

Αρχίσαμε να μιλάμε λοιπόν για το πώς νιώθουμε όταν αγγίζουμε κάτι π.χ. μια πέτρα

όταν ακούμε τις "Τέσσερις Εποχές" του Vivaldi

όταν βλέπουμε τα χρώματα σε έργα μεγάλων ζωγράφων...

και καταλάβαμε πως, όπως ένας κήπος έχει πολλούς Θησαυρούς ,έτσι και εμείς όλοι, έχουμε πολλά  συναισθήματα τα οποία έχουμε ανάγκη να δείχνουμε ...

Βάλαμε λοιπόν σε λειτουργία τα μαγικά χεράκια μας

 και σε λίγο "΄Ενας κήπος με συναισθήματα" ήταν έτοιμος 

να ομορφήνει τη γωνιά  των Θησαυρών 

και να μας δίνει την δυνατότητα ,όποτε θέλουμε ,να δηλώνουμε το συναίσθημα που νιώθουμε ...

 Ελάτε, λοιπόν ,φίλοι μας ,να γνωρίσουμε τα μυστικά του ...

 

 Καλή Χρονιά ,Καλή αρχή, καλά συναισθήματα να έχουμε, φίλοι μας  ,εδώ στων ονείρων μας την άκρη...