Κήπος

Στα πλάισια του eTwinning προγράμματός μας "παιχνιδομηνύματα του στου κήπου μας τα βήματα " εργαστήκαμε πάνω σε ένα έργο ζωγραφικής με θέμα τον κήπο.Το έργο ονομάζεται "Κήπος" και είναι του ζωγράφου Wassily Kandinsky.

 Τα παιδιά είπαν:
Είναι ένας πίνακας . Δείχνει λουλούδια, ουρανό, σύννεφα,σπιτάκια.Έχει πολλά λουλούδια: ηλιοτρόπια,τριαντάφυλλα, μαργαρίτες.
Έχει πολλά χρώματα:μπλε, καφέ, κίτρινο, λαχανί, μωβ, ροζ.
Μας αρέσει το έργο γιατί έχει χρώματα, έχει πολύ ωραία σχήματα ,γιατί έχει σύννεφα, πολύ ωραία σπιτάκια, λουλούδια, ωραίο ουρανό.Μας αρέσει γιατί ειναι πολύχρωμος!
Μας δημοιυργεί συναισθήματα χαράς, αγάπης ,ευτυχίας, ειρήνης και θέλουμε να τον ζωγραφίσουμε και μεις. 
Και τον ζωγράφισαν! Με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Με τέμπερα και κολάζ (μικτή τεχνική).

  Έφτιαξαν και μια όμορφη ιστορία που διαδραματίζεται μέσα στον ωραίο αυτό κήπο:
                                Ο μαγικός κήπος
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας λουλουδόκηπος.Τον είχε ένα παιδάκι που το έλεγαν Στέλιο, με την μαμά του που τη λέγανε Άννα και τον μπαμπά του που τον λέγανε Δημήτρη.
Μύριζαν τα λουλούδια, που ήταν πολλά και όμορφα. Τα πότιζαν, τα φρόντιζαν και τα καμάρωναν.
Τα λουλούδια ήταν χαρούμενα.Μιλούσαν μεταξύ τους και έλεγαν "ευχαριστώ" στην οικογένεια που τα φρόντιζε. Η οικογένεια δεν άκουγε τα λουλούδια αλλά καταλάβαινε ότι ήταν χαρούμενα γιατί κουνούσαν τα κεφαλάκια τους σαν να χόρευαν.
Μέσα στον λουλουδόκηπο ζούσαν έντομα, (πασχαλίτσες, μυρμήγκια, κάμπιες, μέλισσες, πεταλούδες, σκουληκάκια) ζωάκια, (κουνελάκια, σκατζοχοιράκια, χελωνάκια) πουλάκια, μια μικρή νεράιδα και ένα ξωτικό. Την νεράιδα την έλεγαν Λουλουδένια και το ξωτικό Ανεμοσβούρα. Κάθε μέρα έπαιζαν μπάλα με ένα συννεφένιο τόπι, κυνηγητό, σκοινάκι με το ουράνιο τόξο ,έτρωγαν νέκταρ από τα λουλούδια και έπιναν τις δροσοσταλίδες από τα φύλλα.
Όλοι ήταν ευτυχισμένοι!

Ζούσαν καλά και μείς καλύτερα!